To mnie trochę tym pytaniem. Nie miałam zamiaru mu nic mówić ale uznałam że trochę mogę.
- A po co ci to wiedzieć? - zaśmiałam się
- Tak z ciekawości .
- Tamten chłopak to Michael i jego dziewczyna Eve. Są jak moja rodzina
bardzo troszczą się mnie i ja ich bardzo kocham. Jak ciekłam z domu
miałam prawie siedemnaście lat podróżowałam autostopem i moja przygoda
nie skończyła się najlepiej. Na jednej imprezie jakiś facet dolał mi coś
do napoju a potem próbował zgwałcić. Na szczęście Pojawił się Michael
ze swoją gromadą i on mnie wyciągnął z a jego koledzy zajęli się tym
typem. Ta substancja prawie mnie zabiła gdybym trafiła z godzinę później
to już nic nie dało by się zrobić. Na szczęście lekarze mi pomogli i
dzięki nim teraz żyję. Michael przygarnął mnie do siebie i wychował.
Uczył mnie różnych rzeczy na przykład jak komuś przywalić. Jak
skończyłam osiemnaście lat kupił mi mieszkanie i dal Arysję. Często mnie
obserwuje ale nie zbliża się za blisko bo uwarza że to by przyniosło ma
mnie niebezpieczeństwo. Więcej jak na razie nic się ode mnie nie
dowiesz.
- Czemu ciekłaś z domu?
- Jak na razie nie dowiesz się niczego więcej teraz ja czekam na twoją
historię. - powiedziałam. Jeju co mi nigdy aż tyle nie gadałam. To nie w
moim typie mówić o swojej przeszłości nawet niedawnej. Do naszego
stolika zbliżył się Michael z poważną miną. Nachylił się do mnie i
powiedział zniżonym tonem.
- Lepiej już idziecie pojawiło się bardzo niemiłe towarzystwo a nie chcę
żeby tobie się coś stało no i przy okazji jemu. - pokiwałam głową na
zgodę- Grzeczna dziewczynka. Uważaj na siebie i od razu do domu nie
włócz się nigdzie. - pocałował delikatnie mnie w policzek i odszedł gdy
spojrzałam na Michała nienienawistny wzrokiem odprowadzał go do Eve.
- A tobie co? - spytała a on nagle był już normalny
- Mi? Nic nic - było widać że kłamie bo co chwile zerkał na Michaela który nadal na nas patrzał.
- Jesteś zazdrosny?
( Michał dalej czekam na historię twojego życia )
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz